Подир 40 денови на мирни шестувања на лјудете им ојде над гушата и сега тражају нов метод по кој да израза' тевното незадоволство сречу корумпираната управа.
Ноштеска грађанските протести придобија нова форма, подир како више од једин месац управата нече да ги чује што сакају и продлажује да препринема скандалови ступки напреко на општественото незадоволство. Тоја пут грађаните обградија парлјаменто од сите страни су цел да не мож заседавашките по актуализирањето на бјуђето унутре депутати и експерти да не мож да си ојда'.
Беше налицо засилано присустије на полицијата и ђандармата су цел да се усмири протесто, ала ту појде сал укам још пò мошно незадоволство. Грађаните спречија на прихођањето на автобус, кој беше појшел да спаси скатаните у сдањето на парлјаменто народни представници и изпотрошија његовите дзркала. Подир ту се појде укам створување на барикада од тротоарни плочици и боклучарски кофета су цел да се избегне извлачањето на уредниците од Народното Сбрање.
Установи се и дека између протестирашките лјуде са били и провокатори, који са одговорни за десетината ранени лјуде, што им бе оказана спешна помоч у клиниката "Пирогов".
Днеска депутатите немој да ојдају на бачкање, како учера прецедатело на парлјаменто Михајил Миков им препоруча. Од партијата на Бојко Борисов посакаја његовата остајка и укачестија поведањето на управата како дебилско. Лидеро на Социјалистишката Партија, Сергеј Станишев издума дека угласно њего протестите служују на нечији интереси. "Он је толко изплашен за тушто не служују на његовите интереси", коментирају лјудете широм интернет просторо.
Наместник-прецедатело на Европецката Комисија – Вивијан Рединг, што у момента се нахођа у Болгарија, се сретна за интервју су грађани и медиј у повод на зажежената политишка обстановка у државата.
"Вије сте тија, што са одговорни за вашото уредување, аколе вам се не нрави политишката система, слободни сте да ја посмените", зајави наместник-прецедатело на Европецката Комисија на средба су грађани и журналисти у Софија. Она продума дека нито сака, нито има намерба да се умешује у унутрешните питања на суверенна држава како Болгарија и наблегна на факто дека одговорността да се тури крај на уредувањето на мафијоцките структури и на фалшименцкото им предстајење од страна на купените медиј и журналисти се носи не од кој да буде, а најми од самијо народ.
Рединг додаде дека Комисијата мож да посака одделен министер да сдаде остајка, но нема механизам по кој да задлажи целата управа да си ојде. Она изјави сужалење за тушто европецките мангизје не мож достигнају малките и средните фирми у Болгарија, који угласно њеј у европецки маштаб одговарају за 98% од бачкаторските позициј, пофално на сејобватна корупција у нами.
"Мошна демокрација мож да настане сал ако је налицо мошна судебна система. Олигархијата и демокрацијата са си смртни врази, двете у једно време не мож да битују", рече Вивијан Рединг. Она пожела успеј на болгарските грађани у врзка су изграђањето на кабинет, кој да има тевната доверба.
Шест-годиновото момиченце је втората жертва на зверската злополука, причинена од пијан водач на такси на престолнијо булевард "Цариграцко шосе".
Ноштес укам десет чесо манечкото момиченце Елена, што отлежаваше у лечебницата "Света Анна" у Софија, предаде Богу душа. Она тако не можа и да се пробуди подир фаталнијо 10 јуни, ка водачо-пијандурник помете њеј и још единајсе души на автобусна спирка на оживеното престолно "Цариграцко шосе". Пò рано од тоја свет си ојде и млада, 25-годинова жена, која падна како поредната жертва на "шосејната бојба".
Утепвачо Михајил Куртев, што кисне у аресто, је бил најден и у 1998 г. су цели 2 промили алкуол у крвта, но напреко разминал се је сал су глоба и пò касно је постал водач на такси. Угласно словото на запознати су бизнесо су таксита, у Болгарија од длаго време не је налицо система за контрол врз браншо, водачите бачка' по 15 чесови дневно, а ту дали потребују алкуол никој го не следи.
Од екипо на "Шопски Новости" се изкажују искрени сужалења на семејството на манечката Елена, што родом произхођа из Перник, како што и на онова на другата жертва на крвавијо инцидент.
Вече тријесе и седам денови продлажују протестите широм целата страна, но преко тевните методи тежешко би се достигнали полезни за општеството цели.
Издавна не је виђано прилично случување: млади и одртели, етнишки болгари и етнишки турци, образовани и нетолко образовани лјуде се сбирају широм плоштадите на Болгарија да демонстрира' тевната ненавист укам олигархишката клика што по неволјата на судбата одново се случи да нам уређује.
И колко че и да је јубаво ту што се случује за прв пут од доста време, сепак требе да се одбележи и његовијо нàе голем уштрб: освен остајката на кабинето нема друга јавно набелезана цел пред општествеността. Дори и министер-прецедатело Орешарски да земе решење да одпушти захапката врз државата, не је јасно доколко ту че допринесе за једно пò сгодно за сите будуште.
Че попитате "Оти?" и ја че вам одговорим солсем кратичко: оти управата се назначује подир спечелени подбори, а методо по кој дејана' подборите у нас је толко нечестен и лошо уреден, дека и подир остајката на кабинето па че си ги гледаме тетија муцуни да шетају широм кулоарите на парлјаменти.
У последните двајсе и три годин на власт се изредија сите пò големи политишки партиј, па даже и некоји од манечките беја потребувани како патерици од големите формациј, ала како што издума пред нами једин трнчанец, "бел ден не видохме". Секој што можà да се докопа до властта гледà да украде колко се може повече и да си подсигури совственото будуште, а народо – "песови го гризали". Ту је чисто и просто характеристиката на болгарскијо политишки дејач подир пропадањето на комунизмо.
Јавно је дека ако продлажујеме да трпиме естаблиранијо модел бавно, но сигурно че доведеме државата до разпад, било то по икономишки причини ил поради факто, дека укам 2050 годин су днескашните темпови на демографскијо развој болгарите че буда' малцинство у совствената си држава. Упрочем, тетоја силен коз што големите партиј и мутро-олигарсите што им дрпају конците држа' у тевните руце (а назвањемно, домогувањето да уређују преко купујењето на гласовите на малцинствата), мож се обрне на ножле су двојка остријета.
Не знајем доколко осемају дека ако укам 2050 годин државата се напуни су цигани нема да има кој да плача облозје и да гради икономија за тушто сите знајеме дека циганите (су много, ала много манечки изклучења) нито уча', нито бачкају. Како че издејани државата, ако нема кој да заранва нојнијо буђет су мангизје? Како и од кого че краднају мутрите ка лјудете што че плачају облозје се бројкају су прсти?
Требе несамнено да се изнајде метод по кој да обрне тоја фатален ход на случувањата. Но дали протестувачите мож да подумају по тетола питање? За жалост, тежешко би се најшло некојо лицо што да изјасни његовата визија за једно пò сгодно будуште за Болгарија. Одсекаде личи дека сакањата на протесто са краткосрочни и обркани, вечно менујени и сè тако раздвојени.
Ако сакаме да се посмени нешто, треба да напуниме парлјаменто су лјуде што мислају прво за народо, па подир ту за својо ђеб. На сите ни е повече од јавно дека сегашните политишки партиј не мож да предложају такви лјуде, а како се виде, стартирањето на нови политишки пројекти, макар и да даје некаква надеђа ђ својто начело, води сал до пò нататешно разочаровање од неизпунени заричања укам лјудете (како се случи су НДСВ и ГЕРБ, запример).
Што требе да створиме тогај? Требе ли да принемеме нов подбирателен закон? Или направо да појдеме укам створувањето на нова конституција? Па то и днескашната си је добра, сал дето се не спазује, прилично на осталата честица од нашето законодачество. Дори и да зажумиме пред неточностите у законите како и пред "вратичките" през који много политици и тевните приближени успеја да се измакна' од носењето на одговорност за безброј много преступувања, пак че видиме дека у нашата држава секој клинчи.
Безнаказността су која се славиме је једин од нàе серијозните проблеми на нашото општество. Дока че трпиме судебните дела да се влачају како плужеци су десетолетија, а у крајо на лјуде што са ограбили милијони од државната хазна или што са причинили умирачката на једно или јоште повече човешки створења да им се дају унизително кратички пресуди, а некоји даже и да ги оневињају?
Додека судебната система не започне да раздаје правосуђије (тојест, да изпунује целта су која је била створена) нече да видиме бел ден. Додека не се конфискира имуштвото на мафијоцките босови, додека депутати и министри не ојдају у пандизо за бедите што са донели на Болгарија, нече да прокопсаме.
Једна индивидуална остајка ништо нече да посмени. Нàе големото нешто што мож да се случи је врчањето на Бојко Борисов и провалилата се вече партија ГЕРБ начело на државата, су што затињањето на државата мож и да се забави малко, но немој да се прекине. Како се замислим обносно идејата за новичка конституција, што изкоментирах предишно у тексто, мислим дека не је па чак толко лоша идеја. Може би требе не само нова конституција, а најми си требе изцело нова држава. Може би требе да срутиме сешто и да почнеме да изграђаме Нова Болгарија из основи.
Нова Болгарија, таква што сите грађани ја сакаме – држава што нема да толерира једни групи од грађани за сметка на осталите, држава у што немој секој да си чини што му се нрави на душата без да буде наказан, држава у која че мож да се живеје штогоде по европецки, држава, која нема да налива мангизје у гетата дока интелигентните млади болгари ја напуштају, држава у која мутрите и олигарсите че киснају у пандизо, а нема да точа' лиги врз евтините депутацки кифтаци у парлјаменто.
Не је за прв пут случувањето на приличен инцидент у руднико, види се дека совственико ич не го је ења за његовите најемници, а сака сал да си трупа печалбите.
Јоште при сривањето на руднико "Ораново" у 16 јули стана јавно дека двојка мињори пò млади од 40 годин са предали Богу душа, а још неколцина чекају подземји да буда' спасени. Сбралите се остали службеници на руднико, како и предојшлите државни служби за бојба су прилични ситуациј успеја да извада' једин од бачкаторите из руднико, ала и до ден-днеска сејоште има два човека што се нахођају у мината.
Поначело совственико на руднико "Ораново" се беше скатал, но у пò касна фаза се самопредаде на органите на поредоко, који го пропитаја обносно состојбата на притежеванијо од њего обект. Перничанецо Красимир Михајлов, кој му се нрави да оди стакмен како мутра, секога су сунчеви очила и заплашителен фасон, изпотреби груб језичен стил увреми на разговоро су полицајите и рече да бил се гриђил добро за мината-утепувач.
Днеска беја прочистени пет метрови кал, но следа од затрупаните мињори тако се не одкри. Сите се надају тетија да са успејали да се домогна' до празната камера у мината, која не је била дерекно засегната од случувањето и укам која продлажује подавањето на чист вуздух. Дори и мињорите да са успејали да стора' тола, не је јасно како че преживеју јоште без да има што да ручају и без да имају доступ до чиста вода за пијење.